İlknurcuğum,
Bu acayip mesele başladığından beri aklımdan sana mektuplar yazıyorum, seninle konuşuyorum ama bunları gerçek bir mektuba dönüştüremedim. Bilge ve Şirin’i kaybetmenin acısı ve kemoterapi soluğumu kesti ! Sonra kadınlar sarıp sarmaladı beni, biraz daha iyileştim, o zaman da bugün yarın İlknur çıkar artık, evine, aramıza döner, bu saçma mesele biter diye düşünerek yazmadım.
İlk günlerde sürekli gözümün önüne gelen görüntü; Tunalı’daki Cafe deCafe’de oturuyoruz, senin üstünde yeşil parkan var, KA.DER hakkında konuşuyoruz. Yeni tanışmışız. Hayat hikayelerimizi paylaşıyoruz, ben konuşurken öyle dosdoğru anlatıyorum, sen de öyle, bundan hoşlanıyorum. Konuşmaları bölük pörçük hatırlıyorum, ama kendi düşüncemi, bende bıraktığın izlenimi çok net hatırlıyorum, ne harika bir genç kadın, dernek için, kadınların temsili için çok şey yapabilir, mutlaka birlikte çalışmalıyız demiştim. Haklı çıktım. Gerçekten dernek için çok şey yaptın, yaptık.
Çok sıklıkla hatırladığım bir diğer anıysa şöyle: Eşimle tatil için bir otele gitmişiz, Haziran ayı, tam otele giriş sırasında telefonum çalıyor, açıyorum ve sen bana Ankara şubenin seçimiyle ilgili şeyler anlatıyorsun. Sesin pırıl pırıl, enerjik ve öyle heyecanlı ki, coşkun bana da yansıyor ve doldurmakta olduğum formu bırakıp seninle konuşmaya dalıyorum. Yönetime genç kadınlar girdi diye müjdeliyorsun. Gerçek bir müjde bu! Dernek gençleşecek, ömrü daha uzun olacak ve daha çok sayıda genç kadın siyasetle ilgilenecek demek bu! Çok seviniyorum. Telefonu kapattığımda lobide kimse yok, eşim ve valizler çoktan odaya çıkmışlar! Farkına bile varmamışım.
Bir sürü ortak anımız varken sürekli bu iki anıyı hatırlamamın psikolojik ve de felsefi çözümlemesini ise -umarım çok yakında- seninle çay içerken birlikte yaparız.
Her konuda aynı fikirde değildik tabii ki, ama kendi adıma ben senin güvenilir bir yol arkadaşı olduğunu her zaman bildim. Hak savunuculuğu herkesin yapabileceği birşey değil bence. Ego ve üslup bazen herşeyi bozabiliyor. Ama sen sakinliğin, hiç üşenmeyişin, sabrın, düşüncelerini seçilmiş kelimelerle anlatman ve bazen ortamdaki egemen kanının tam tersini açıklıkla ortaya koymanla bu alanda çalışan veya çalışacak bütün genç kadınlara rol model oldun, olmayı da sürdüreceksin.
Soluğun güçlü olsun. Yol arkadaşların, yoldaşların olarak buradayız, yanındayız. Aramıza döndüğünde yapacağımız işleri düşün, bu sana güç versin. Çok yakın bir zamanda ailene, kadın sorunlarına ilişkin çalışmalarına geri döneceğinden eminim. Bütün kadınlar seni özlemle bekliyoruz.
Seni sevgiyle kucaklıyorum.
Çiğdem Aydın
