Canım İlknur merhaba,
Bir yandan delice sana yazmak isterken bir yandan da yazmak için duygu ve düşüncelerimi toparlamaya çalışıyorum haftalardır. Bilirsin, yazmakla ilgili sıkıntılarım oldu her zaman.
Bu arada, güzel yürekli birçok kadın sana birbirinden kıymetli mektuplar yazdı. Bu mektupların her biri seni ve sana duyduğumuz özlemi çok güzel anlatıyor.
Ben seni önce yazılarından, her biri benim için zihin açıcı olan çalışmalarından tanıdım. Sonra, 2010 yılı sonbaharında bir grup kadınla yeni bir örgütlenme çalışmasına başladığımızda, danıştığımız herkes; “size bu konuda en iyi desteği İlknur verebilir” dedi. Seni ilk aradığımda çok heyecanlanmıştım ama telefonu oldukça sakin ve rahatlatan bir sesle açtın. İlk düşündüğüm şey o harika yazıları yazan kadının gayet içten bir insan olduğuydu.
Daha sonra buluştuk ve kafamızdaki örgütlenmeyi anlattık sana. Anlatır anlatmaz bize destek olmaya başladın. O kadar doğru sorular ve fikirler koydun ki ortaya, örgütlenme çalışmalarının başından beri yanımızdaymışsın ve her aşamayı birlikte planlamışız gibi hissettim. O günden sonra da hep yanımızda oldun. Çok güzel işler yaptık birlikte. Geldiğinde de yapmaya devam edeceğiz elbette.
Çalışmalar dışında da, tanıştığımızda hissettiğim, yaşantımdaki bir boşluğun dolduğu oldu. Her zaman gülen yüzün, olaylara ve yaşama karşı hep pozitif duruşun, içtenliğin, hepsinin özeti kocaman güzel yüreğin ilk duygumu doğruladı aradan geçen yıllarda.
Bu süreçte hayatımın öyle dönüm noktaları oldu ki benim için çok ağırdı. O zamanlarda da dinledin beni ve destek oldun. Bunu hissetmek çok kıymetliydi. Sana bunun için çok ama çok teşekkür ederim.
Sohbetlerimizde söylediğin öyle şeyler var ki, bir şeylere baştan başlamam gerektiğinde o cümlelerinden güç alıyorum. Geleceğin ve birlikte konuşup güleceğimiz günleri sabırsızlıkla bekliyorum. Özlem ve sevgiyle kocaman kucaklıyorum.
Lütfiye.
